κλιβανίκιος

κλιβανίκιος και κριβανίκιος, -ον (Α)

(για άρτο) ο ψημένος σε κλίβανο, σε φούρνο («κλιβανίκιος δὲ καὶ φουρνάκιος χαίρουσιν ἁπαλωτέρα τῇ ζύμῃ», Αθήν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κλίβανος και κρίβανος + επίθημα -ίκιος (πρβλ. φουρν-ίκιος)].